Na een drukke week vol heen en weer geapp was het eindelijk
zover vrijdag tijd om richting Valkenburg te gaan. Om 9.15 uur stonden we bij
de carpool plek na een kwartiertje kwam de ploeg aan; Aart, Robin en Michael
op de motor en Marianne Agnes en Helma in de auto. de A50 op richting Uden, nou
daar had Marianne het een beetje moeilijk mee, ze slingerde best en miste bijna
de afslag richting Eindhoven, 's Hertogenbosch. maar dankzij het oriëntatie
vermogen van Aart kwamen we toch op de Abdijlaan in Uden voor een welverdiende
bak koffie! Er stonden 2 motoren al startklaar, dus gingen we al snel weer op
pad.
Via de Middenpeelweg en Napoleonbaan naar België. het plan was om naar een pannenkoekenrestaurant te gaan en daar op de parkeerplaats te lunchen, maar er stond een bord parkeerplaats alleen voor gasten en er keken vanuit het restaurant al diverse mensen verschrikt naar ons. Was onze roem ons soms al vooruit gesneld? toch maar doorgereden naar een benzinepomp en daar op de parkeerplaats geluncht. natuurlijk moesten er een aantal plassen, dus werd er geopperd dat het gras 2 kontjes hoog was. Daar werd gezien de brandnetels geen genoegen mee genomen. Gevolg een ijsje halen in de shop en dan gauw naar het toilet! Om 13.30 gingen we weer op de motor en in de auto's voor een stukje door België. Michael is toen voorop gaan rijden en leidde ons naar een leuk pontje ( die door ons bijna meteen vol was)en zo verder door een aantal kleine straatjes naar hotel Rido. Daar wachtte ons en hartelijk welkom door Ruud en werden de motoren onder veel deskundig commentaar in de garage gezet. onze vaste sponsor Raymond van Hoeijen had gezorgd dat er koffie met heerlijke aardbeien vlaai op ons stond te wachten. Nou u snapt dat ging erin als koek ( eh vlaai).
Heerlijk even bijkomen op het terras bij het zwembad en later voor het hotel. ja en dan kan het niet anders of dan komt de ezel weer ter sprake, het is opvallend hoeveel mensen hem graag willen verdienen! Wel begrijpelijk want het is tenslotte een schatje. Maar ja een oud gezegde zegt; wie vraagt wordt overgeslagen..... dus toch nog maar even in spanning tot zondag avond want Aart wist voor iedereen wel een paar punten te noemen. Hoewel we erg lekker zaten, Aart niet helemaal vanwege een incontinentie mat en luiers en inlegger ( die hij overigens niet an publiek wilde passen) gingen we toch maar aan tafel binnen want de magen begonnen te knorren. Zoals we gewend zijn van Ruud kregen we weer een heerlijke bospaddenstoelen soep vooraf, een zalmmoot of 2 karbonades met gebakken krieltjes, witlof en rode kool, ook de salade ontbrak niet. Het toetje was yoghurt met verse aardbeien. Nou toen was het uitbuiken in de serre. Clary besloot om haar dagelijkse wandeling te gaan doen samen met Agnes, Michael, Robin, Helma Gerard en Ellen. Omdat Agnes en Ellen niet wisten of ze de klim terug naar boven wel zouden halen werd Aart gevraagd om als taxi stand by te staan. Het was heerlijk even lopen door Balkenburg, waar Agnes op onverklaarbare wijze en aantal toiletten moest uitproberen, tot grote hilariteit natuurlijk. Om onze goede naam in Valkenburg hoog te houden is toen besloten om terug te gaan. Aart werd gebeld voor Agnes en Ellen en zo kwamen we allen weer veilig in Rido aan. In een volgens de telegraaf puinhoop (lees overspoeld door motorbendes) Limburg. Het bleef nog even onrustig in de serre voordat de bedden werden opgezocht!
Via de Middenpeelweg en Napoleonbaan naar België. het plan was om naar een pannenkoekenrestaurant te gaan en daar op de parkeerplaats te lunchen, maar er stond een bord parkeerplaats alleen voor gasten en er keken vanuit het restaurant al diverse mensen verschrikt naar ons. Was onze roem ons soms al vooruit gesneld? toch maar doorgereden naar een benzinepomp en daar op de parkeerplaats geluncht. natuurlijk moesten er een aantal plassen, dus werd er geopperd dat het gras 2 kontjes hoog was. Daar werd gezien de brandnetels geen genoegen mee genomen. Gevolg een ijsje halen in de shop en dan gauw naar het toilet! Om 13.30 gingen we weer op de motor en in de auto's voor een stukje door België. Michael is toen voorop gaan rijden en leidde ons naar een leuk pontje ( die door ons bijna meteen vol was)en zo verder door een aantal kleine straatjes naar hotel Rido. Daar wachtte ons en hartelijk welkom door Ruud en werden de motoren onder veel deskundig commentaar in de garage gezet. onze vaste sponsor Raymond van Hoeijen had gezorgd dat er koffie met heerlijke aardbeien vlaai op ons stond te wachten. Nou u snapt dat ging erin als koek ( eh vlaai).
Heerlijk even bijkomen op het terras bij het zwembad en later voor het hotel. ja en dan kan het niet anders of dan komt de ezel weer ter sprake, het is opvallend hoeveel mensen hem graag willen verdienen! Wel begrijpelijk want het is tenslotte een schatje. Maar ja een oud gezegde zegt; wie vraagt wordt overgeslagen..... dus toch nog maar even in spanning tot zondag avond want Aart wist voor iedereen wel een paar punten te noemen. Hoewel we erg lekker zaten, Aart niet helemaal vanwege een incontinentie mat en luiers en inlegger ( die hij overigens niet an publiek wilde passen) gingen we toch maar aan tafel binnen want de magen begonnen te knorren. Zoals we gewend zijn van Ruud kregen we weer een heerlijke bospaddenstoelen soep vooraf, een zalmmoot of 2 karbonades met gebakken krieltjes, witlof en rode kool, ook de salade ontbrak niet. Het toetje was yoghurt met verse aardbeien. Nou toen was het uitbuiken in de serre. Clary besloot om haar dagelijkse wandeling te gaan doen samen met Agnes, Michael, Robin, Helma Gerard en Ellen. Omdat Agnes en Ellen niet wisten of ze de klim terug naar boven wel zouden halen werd Aart gevraagd om als taxi stand by te staan. Het was heerlijk even lopen door Balkenburg, waar Agnes op onverklaarbare wijze en aantal toiletten moest uitproberen, tot grote hilariteit natuurlijk. Om onze goede naam in Valkenburg hoog te houden is toen besloten om terug te gaan. Aart werd gebeld voor Agnes en Ellen en zo kwamen we allen weer veilig in Rido aan. In een volgens de telegraaf puinhoop (lees overspoeld door motorbendes) Limburg. Het bleef nog even onrustig in de serre voordat de bedden werden opgezocht!
Zaterdag 23 mei
Goed uitgerust wakker geworden, uit het raam kijken en een
fazant zien scharrelen in de wei aan de overkant. Dan een heerlijk uitgebreid
ontbijt van Ruud maakt dat we er weer klaar voor zijn. Wel moet me even van het
hart dat de de tweede bende (gang) de Keep them Rolling eerst mochten ontbijten
en we
daardoor dus nog geen koffie konden pakken ! Zoiets tekent natuurlijk wel je positie voor die dag. Mitch en Cecile kwamen ook en dus werden de motoren gestart. Eerst zoals gebruikelijk tanken, maar tot onze verbazing probeerde de concurrent ook voor te dringen met tanken en dat terwijl er van hun bende ook al andere divisies op weg waren! Maar de Outsiders laten zich niet kennen en gaan op weg naar Vaals alwaar er eerst gekart zou worden. Noem het provoceren of niet ons pad werd maar liefst3 x gekruist door zwaaiende Keep Them Rolling. Volgens mij liet Aart zich iets van de wijs brengen en we kregen een prachtige (iets langere) toeristische route naar de kartbaan. Er moest maar liefst 50 minuten gewacht worden voor er gekart kon worden nou u begrijpt dat duurde te lang. Dus vervolgden we onze weg via; Aken en nog heel veel kleine dorpjes weer naar Belgie, weer het Duitse Ternell waar we bij een kasteel museum koffie stop hielden.
daardoor dus nog geen koffie konden pakken ! Zoiets tekent natuurlijk wel je positie voor die dag. Mitch en Cecile kwamen ook en dus werden de motoren gestart. Eerst zoals gebruikelijk tanken, maar tot onze verbazing probeerde de concurrent ook voor te dringen met tanken en dat terwijl er van hun bende ook al andere divisies op weg waren! Maar de Outsiders laten zich niet kennen en gaan op weg naar Vaals alwaar er eerst gekart zou worden. Noem het provoceren of niet ons pad werd maar liefst3 x gekruist door zwaaiende Keep Them Rolling. Volgens mij liet Aart zich iets van de wijs brengen en we kregen een prachtige (iets langere) toeristische route naar de kartbaan. Er moest maar liefst 50 minuten gewacht worden voor er gekart kon worden nou u begrijpt dat duurde te lang. Dus vervolgden we onze weg via; Aken en nog heel veel kleine dorpjes weer naar Belgie, weer het Duitse Ternell waar we bij een kasteel museum koffie stop hielden.
We reden vervolgens door een prachtig stuk natuurgebied met
een weg zo slecht.... Dat het zelfs door de Duitsers al werd aangegeven! Kun je
na gaan hoe slecht en dat over 5 km, het leken er we 15! Even schrokken wij
want Gerard zat te schudden op de motor; toen we later navraag deden bleek hij
last van een "slaapzak" te hebben???!!!
Michaels tomtom wist ook niet helemaal goed de weg in/naar
Monschau, maar goed na wat keren kwamen we er toch. De auto's en motoren weer
bij de glas fabriek gezet en op het bekende adres patat en braadworst gegeten.
Terwijl we met veel belangstelling keken hoe er door 2 vissers een forel? Werd opgevist uit t snel stromende water. Als toetje van de lunch in Monschau werd er een heerlijk Deens aardbeien ijsje genuttigd. Nadat we de glasfabriek hebben bekeken gingen we ons klaarmaken voor de terugweg. Helma en Agnes gingen op de motor en Ellen in de auto. Plots hoorden we een vrouwenstem in de auto, het bleek de tomtom te zijn die nog aan stond in de doos! Na lang wachten bij de wegwerkzaamheden gingen we richting Eupen en weer over die 5 km lange rotweg naar Ternell en Verviers. Vlak bij Aken werd er een stuk snelweg gereden omdat het steeds meer dreigde te gaan regenen. Eenmaal in Vaals voor de 2e poging karten barste de bui los en werd de start uitgesteld. Mitch kreeg van Agnes haar motorjas want zeg nou zelf een wit jack is niet om in te karten! Aart werd min of meer gedwongen om mee te rijden en die besloot een verbeten strijd te voeren.....3x spinnen was wel mooi om te zien aan de kant hoor Aart!
Terwijl we met veel belangstelling keken hoe er door 2 vissers een forel? Werd opgevist uit t snel stromende water. Als toetje van de lunch in Monschau werd er een heerlijk Deens aardbeien ijsje genuttigd. Nadat we de glasfabriek hebben bekeken gingen we ons klaarmaken voor de terugweg. Helma en Agnes gingen op de motor en Ellen in de auto. Plots hoorden we een vrouwenstem in de auto, het bleek de tomtom te zijn die nog aan stond in de doos! Na lang wachten bij de wegwerkzaamheden gingen we richting Eupen en weer over die 5 km lange rotweg naar Ternell en Verviers. Vlak bij Aken werd er een stuk snelweg gereden omdat het steeds meer dreigde te gaan regenen. Eenmaal in Vaals voor de 2e poging karten barste de bui los en werd de start uitgesteld. Mitch kreeg van Agnes haar motorjas want zeg nou zelf een wit jack is niet om in te karten! Aart werd min of meer gedwongen om mee te rijden en die besloot een verbeten strijd te voeren.....3x spinnen was wel mooi om te zien aan de kant hoor Aart!
Marianne durfde niet met haar auto voorop terug naar Rido te
rijden want de tomtom sloeg op hol! Agnes is bij Cecile en Mitch in de auto
gegaan en zo kwamen we toch weer in het hotel. Bij het drinken aan de bar bleek
Marianne sjans te hebben van een Veluwse vrijgezel van de andere bende. Voor
het uit de hand ging lopen het gesprek, konden we aan tafel. Eerst heerlijke
tomatensoep, een varkenshaas met champignon roomsaus, haricots verts en salade
met spekjes, patat en ijs met slagroom toe. Nou toen waren wij eerder in de
serre want de andere bende kreeg toen pas hun diner! Er werden over en weer
apps gestuurd over een minister die maandag komt praten in Limburg over de
puinhoop van al die motorbendes? Wij weten van niets! The Outsiders wassen hun
handen in onschuld. Het bleef tot laat nog rumoerig in hotel Rido.
Zondag 24 mei
Na een lekker ontbijt eerst allemaal tanken, Helma blijft een
dagje in Rido. Dan gaat rest op pad, via Sihbe, Margraten, Termaar, Schilberg,
Remersdaal en Aubel naar Clearmont waar we bij een prachtig kerk op het
naastgelegen pleintje een koffiestop hielden. Het waren metalen bistro tafels
en stoelen waar het water nog op stond! Lol natuurlijk, weer een plas onder
Aart zijn stoel. Echt Belgisch, de jonge ober sprak alleen frans, had nog niet
van een dienblad gehoord want hij bracht maar 2 kopjes per keer en de cola
moest nog
geïmporteerd worden. Pas toen Agnes op indringende wijze informeerde waar de cola bleef, was de cola snel ter plaatse. Om 11.40 uur weer op de motors richting Limbourg, Suricster daar een 10o/o helling naar beneden met de nodige bochten, Tiege, Niveze naar Spa. Daar hebben we bij meer heerlijk geluncht. Het hotel restaurant werd gerunt door Chinezen, die rijstzoutjes als tapas bij het drinken op de tafel zetten. De omeletten en tosti van het huis lieten zich goed smaken. Ook werden we nog vermaakt met een kleine stoet antieke auto's die tegenover het restaurant parkeerden. Gerard stond helemaal te kwijlen bij al dat moois, dus maar foto' s voor hem gemaakt.
geïmporteerd worden. Pas toen Agnes op indringende wijze informeerde waar de cola bleef, was de cola snel ter plaatse. Om 11.40 uur weer op de motors richting Limbourg, Suricster daar een 10o/o helling naar beneden met de nodige bochten, Tiege, Niveze naar Spa. Daar hebben we bij meer heerlijk geluncht. Het hotel restaurant werd gerunt door Chinezen, die rijstzoutjes als tapas bij het drinken op de tafel zetten. De omeletten en tosti van het huis lieten zich goed smaken. Ook werden we nog vermaakt met een kleine stoet antieke auto's die tegenover het restaurant parkeerden. Gerard stond helemaal te kwijlen bij al dat moois, dus maar foto' s voor hem gemaakt.
Dat Spa een stad is die je niet loslaat hebben we gemerkt
door de tomtom van Michael (zegt hij?!) , 5x verkeerd gereden, door keren, u
bocht maken, rotonde helemaal rond, een richtings verkeer. Dit alles natuurlijk
goed voor de stad promotie maar ook voor de ezelpunten!
Door naar Malmedy, waar een camper de hele breedte van de weg
nodig hadden, racemotoren de snelste bergtijden voor onder andere passeren en
afsnijden op hun naam zetten.
Tijd dus voor een pits stop bij een bierwinkel/café, ze
hadden er 500 soorten bier waaronder Brugse zot, tripel Karmeliet, maar
bescheiden als the Outsiders zijn namen we gewoon limonade , water en een
stroopwafel (ons ben zunig) Agnes ging achterop bij Aart want ze had last
van een gevoelige stuit.
Het was het 14.45 en tijd om richting Rido te gaan, via eindeloze klimmetjes, dalingen eindelijk een recht stuk weg, dus het tempo werd opgevoerd naar 100 km. Door Aken, Venviers, Eupen, dwars door een natuurgebied waar nog Auerhoenen zijn. Natuurlijk hadden we ook weer wegwerkzaamheden op ons pad met langdurig op rood staande stoplichten, fijn want dan konden de heren ff rekken en uitschudden en middaggym doen. Bij Membach weer een 10 procent afdaling van 3 km om door Raeren, Lichtenbusch een stukje snelweg te pakken, er meteen ook weer af om door de binnenwegen van Wursselen, Herzogenrath, Horbach naar Kerkrade, Heerlen naar Klimmen en dan RIDO!!!! Bier!
Het was het 14.45 en tijd om richting Rido te gaan, via eindeloze klimmetjes, dalingen eindelijk een recht stuk weg, dus het tempo werd opgevoerd naar 100 km. Door Aken, Venviers, Eupen, dwars door een natuurgebied waar nog Auerhoenen zijn. Natuurlijk hadden we ook weer wegwerkzaamheden op ons pad met langdurig op rood staande stoplichten, fijn want dan konden de heren ff rekken en uitschudden en middaggym doen. Bij Membach weer een 10 procent afdaling van 3 km om door Raeren, Lichtenbusch een stukje snelweg te pakken, er meteen ook weer af om door de binnenwegen van Wursselen, Herzogenrath, Horbach naar Kerkrade, Heerlen naar Klimmen en dan RIDO!!!! Bier!
Daar waren we wel aan toe. Even opfrissen, een heerlijk
zonnig terras gepakt en om 19.00 uur aan tafel. Waar we een iets zoute
groentesoep kregen, gevolgd door een heerlijk biefstuk met friet, salade,
doperwtjes en worteltjes gevolgd door een chocolademousse met slagroom.
En toen was tijdens de koffie het hoogte punt van het
weekend: de uitreiking van de ezel. Al weken werd er druk gespeculeerd en soms
echt veel moeite gedaan om hem te krijgen. Aart benoemde iedereen en waarom
diegene punten had gekregen; Fred voor het niet poetsen van zijn motor (alleen
de tank poetsen telt niet), Wim die de eerste de beste rit zijn standaard los
had, Robin zijn Magna is volgen Aart een kameleon; hij poetst alles behalve wat
nodig is met vet! Overal zaten vetspetters, de halve garage glom van het vet.
En tot
overmaat van ramp sloeg het koper van zijn motor groen uit. Michael en Agnes hadden ook al wat puntjes, maar Marianne krijgt dit jaar de ezel. Dit naar aanleiding van de opmerkingen van vorig jaar ; ik rijdt geen motor dus krijg ik hem niet! En het laten parkeren van de motor van Aart in het zompige gras (niet alle leden konden zich hierin vinden..) en Aart moest maar zelf op de motor gaan zitten in de wasstraat. Gerard had voor Aart nog een op plexiglas gegraveerd embleem van de club , omdat de andere in het kastje (behuizing) van de ezel is gemaakt. Nou u snapt wel daar hebben we er nog maar eentje op genomen!
overmaat van ramp sloeg het koper van zijn motor groen uit. Michael en Agnes hadden ook al wat puntjes, maar Marianne krijgt dit jaar de ezel. Dit naar aanleiding van de opmerkingen van vorig jaar ; ik rijdt geen motor dus krijg ik hem niet! En het laten parkeren van de motor van Aart in het zompige gras (niet alle leden konden zich hierin vinden..) en Aart moest maar zelf op de motor gaan zitten in de wasstraat. Gerard had voor Aart nog een op plexiglas gegraveerd embleem van de club , omdat de andere in het kastje (behuizing) van de ezel is gemaakt. Nou u snapt wel daar hebben we er nog maar eentje op genomen!
Maandag 25 mei
Uitgerust en weer bijtijds wakker geworden waar ik als een
afscheidscadeau een jagende vos op het hooiland kon volgen. Prachtig om te zien
die muizensprong! Net zoals vorig jaar ook dit keer weer regen bij ons vertrek,
daarom besloten we niet via Thorn te rijden en het museum er vlakbij te
bekijken, dit moet dan maar volgend jaar!
Klokslag 9 uur gingen we van ons laatste ontbijt in
Valkenburg genieten, de motors en auto’s weer vol laden en op naar de benzine
pomp. We hebben weer een leuke binnen door route via Nuth, Heerlen, Brunssum
langs de stadswal gereden. Toen weer een rondje benzinepomp gereden van de zaak
(de tomtom , had blijkbaar ook geen zin Vervolgens gingen we richting Roermond de grens over naar Duitsland waar we
o.a. door het Saeffelen (wij lazen eerst Swaeffelen!) De vermoeidheid begon toe te slaan en sommige schudden best
op de motor bij de stoplichten of rotondes, slaapzakken en tintelingen! Of
proberen sommige toch een
milkshake te maken? Via Mariahoop naar Montfort waar we een koffie stop hielden. Tot frustratie van Agnes die speciaal hiervoor een sober ontbijt had genomen was er geen vlaai maar wel een zo genaamde Moffelkoek; een veredeld rozijnenbrood met slagroom. Dan gesterkt weer richting Maasbracht en dan valt je oog weer op een club “ de Wallen” langs de weg. Via de snelweg richting Nederweert, Helmond , Venlo dan binnendoor langs Someren , Maarheeze, Mierlo en Aarle Rixtel. In Maria Hout kwamen we midden in een controle/pauzeplek van een fiets tocht terecht, wat een deelnemers! Dan richting Zijtaart, richting Uden. Daar werden we opgewacht door Danielle waarvan we lekker koffie kregen met koek. We bleven niet te lang omdat we allemaal nog genoeg te doen hadden voor de werkdag morgen weer aanbreekt.
milkshake te maken? Via Mariahoop naar Montfort waar we een koffie stop hielden. Tot frustratie van Agnes die speciaal hiervoor een sober ontbijt had genomen was er geen vlaai maar wel een zo genaamde Moffelkoek; een veredeld rozijnenbrood met slagroom. Dan gesterkt weer richting Maasbracht en dan valt je oog weer op een club “ de Wallen” langs de weg. Via de snelweg richting Nederweert, Helmond , Venlo dan binnendoor langs Someren , Maarheeze, Mierlo en Aarle Rixtel. In Maria Hout kwamen we midden in een controle/pauzeplek van een fiets tocht terecht, wat een deelnemers! Dan richting Zijtaart, richting Uden. Daar werden we opgewacht door Danielle waarvan we lekker koffie kregen met koek. We bleven niet te lang omdat we allemaal nog genoeg te doen hadden voor de werkdag morgen weer aanbreekt.
Langs Zijtaart (nee het is geen grap dat dorpje bestaat echt)
weer richting Maria Hout wegomleiding weer verder naar Vorstenborg om via het
pontje van Zetten (lexkensveer) na een kleine lunch aan de oever , overgezet te
worden naar Wageningen. In Ede gingen we splitsen en vervolgde de groep zijn
weg naar Nijkerkerveen en Wim en ik richting Otterlo. Dan is het gauw de motor
wegzetten, spullen sorteren en naar dochterlief in Harskamp.
Ik kijk terug op een geslaagd weekend en kijk nu al weer uit
naar het volgend jaar in Vlakenburg,
Ellen
Weer een leuk verslag!!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Aart en Helma